ΟΥΔΕΤΕΡΑ ΠΛΕΥΣΤΟΤΗΤΑ

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2022

Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

ΠΥΛΟΣ - ΝΑΥΑΡΙΝΟ τι απέγιναν τα ιστορικά ναυάγια;

Έχουν συμπληρωθεί 195 χρόνια από το 1827, από τότε που έγινε η μεγάλη και ιστορική ναυμαχία στο Ναυαρίνο, η οποία έκρινε τελικά και την τύχη της Πατρίδας μας. Αυτό είναι γνωστό. Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι το τι έχει απομείνει από τότε μέχρι σήμερα στο βυθό της Πύλου. Αν συνεχίσετε να διαβάζετε θα μάθετε αυτά που είδα μετά από πολλές καταδύσεις που έχω κάνει. Έχω ερευνήσει και κινηματογραφήσει τον χώρο αυτό μέχρι και σε 60 μέτρα βάθος, σε διαφορετικούς χρονικούς σταθμούς. Ο βυθός έχει 4 έως 7 (μετρημένα) μέτρα λάσπη. Τα νερά των βροχών λόγω των γύρω υψωμάτων μεταφέρουν χώματα και καταλήγουν στο βυθό. Τα ναυάγια του 1827 διατηρήθηκαν σε αυτές τις συνθήκες του λασπώδους βυθού. Τα λείψανα από τα ναυαγισμένα καράβια που βρήκα τα κινηματογράφησα. Η υποβρύχια κάμερα κατέγραψε άλμπουρα, κουπαστές, καρίνες, μπόμπες της εποχής εκείνης και ότι είχε απομείνει μέχρι τότε.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΑΥΤΟ! Το 1897, κάποιος επιχειρηματίας με το όνομα Μήνος Κυπριάδης πήρε άδεια από το Ελληνικό Δημόσιο να εκμεταλλευτεί την ξυλεία των ναυαγίων. Με λίγα λόγια, του δόθηκε το ελεύθερο να σπάει με εκρηκτικά τα ναυαγισμένα πλοία και να τα πουλάει για όποια χρήση. Έφερε από την Γαλλία δύτες και συνέχισε το «έργο» του μέχρι το 1903. Το ενδιαφέρον όμως είναι η Τουρκική Ναυαρχίδα που λόγω βάθους (50 μέτρα) παρέμενε ασύλητη. Ο Τουρκοαιγυπτιακός στόλος βρισκόταν αγκυροβολημένος. Ο Αγγλικός, ο Γαλλικός και ο Ρωσικός μπήκαν με αυτή τη σειρά στο κόλπο. Όλες οι γκραβούρες που υπάρχουν αποτυπώνουν τις θέσεις των πλοίων και βάζουν την θέση της Ναυαρχίδας κοντά στην Σφακτηρία. Το 1977 συμμετείχα στο επετειακό ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ για τα 150 χρόνια, με υποβρύχιες λήψεις. Στη συνέντευξη ανέφερα ότι διέκρινα στο βάθος των 47 μέτρων μια τεράστια “τούμπα” που περισσότερο πρόδιδε πάρα έκρυβε τον όγκο ενός μεγάλου ναυαγίου. Στις 24 Φεβρουαρίου του 1980, ένα τεράστιο πετρελαιοφόρο προσπαθώντας να αγκυροβολήσει δημιουργήθηκε σπινθήρας και πήρε φωτιά. Την επόμενη ημέρα ήμουν στην Πύλο στις 6:00 το πρωί αφού ταξίδεψα την νύχτα και στις 9:00 βρισκόμουν στο βυθό του Ναυαρίνου με την υποβρύχια κάμερα να γίνεται μάρτυρας του γεγονότος. Δεν φεύγει από τα μάτια μου η εικόνα της πρύμνης του “Αϊρίν Σερενέϊτ” καθισμένη επάνω στην “ΤΟΥΜΠΑ” που είχα δει πριν τρία χρόνια. Μεγάλα ξύλα ξεπετάγονταν μέσα από την λάσπη και επιβεβαίωναν πως είναι από το ιστορικό ναυάγιο. Το σημείο, το βάθος, το μέγεθος του ξύλινου όγκου, δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας πως είναι η Ναυαρχίδα. Τα δραστήρια χρόνια έχουν περάσει για μένα, είναι κρίμα αυτές οι μνήμες να χαθούν. Μακάρι να καταγραφούν σε ένα επετειακό ντοκιμαντέρ για τα 200 χρόνια που πλησιάζουν στις 20 Οκτωβρίου του 2027

Απόσπασμα δημοσίευσης: Στὶς 24 Φεβρουαρίου τοῦ 1980, μία ἀπό τὶς μεγαλύτερες οἰκολογικές καταστροφὲς συμβαίνει στὸν κόλπο τῆς Πύλου μὲ τὴν βύθιση τοῦ δεξαμενόπλοιου «Irenes Serenade». Τὸ δεξαμενόπλοιο, 110.000 τόνων, 300 μέτρων μήκους και 77 μέτρων πλάτους, τῆς ἑταιρείας Τσᾶκος, μὲ πλήρωμα 31 ναυτικοὺς, βούλιαξε στὸ λιμάνι τῆς Πύλου, παρασύροντας στὸν θάνατο 2 μέλη τοῦ πληρώματος ποὺ δὲν πρόλαβαν ν’ ἀπομακρυνθοῦν, προκαλῶντας ταυτόχρονα περιβαντολογικὴ καταστροφὴ μὲ τὴν διαρροὴ πετρελαίου, μεγάλη ποσότητα τοῦ ὁποίου κάηκε καὶ δὲν κατέληξε στὴν θάλασσα. Το βυθισμένο πλοίο, ἑκατόν πενήντα τρία χρόνια μετὰ τὴν ναυμαχία τοῦ Ναυαρίνου, «κάθισε» πάνω στὰ ναυαγισμένα κουφάρια τῆς τουρκοαιγυπτιακῆς ἀρμάδας. Ἡ εἴδηση καὶ ἡ ὑποβρύχια «ἀνταπόκριση» ἀπό τὸν δύτη-ἐρευνητή, Ἀλέξη Παπαδόπουλο, μὲ εἰκόνα καὶ ἦχο στὸ βραδυνὸ δελτίο εἰδήσεων τῆς ΕΡΤ, ἦταν πρωτοποριακὴ γιὰ τὴν ἐποχή. Τὰ ἀποσπάσματα ποὺ συνέθεσαν τὸ ὁπτικοακουστικό, ἔχουν ὡς πηγὴ τὸν δίαυλο τοῦ δύτου καὶ ἐρευνητοῦ, Ἀλέξανδρου Παπαδόπουλου, ποὺ ἐξερεύνησε καὶ τὰ δύο ναυάγια (ναυμαχίας Ναβαρίνου (1827) καὶ πετρελαιοφόρου (1980)

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Ο ΑΛΕΞΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ FRANCO ALFONSO

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΑΠΟ ΥΠΟΒΡΥΧΙΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΥΛΟΣ ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
ΥΠΟΒΡΥΧΙΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΑΥΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΤΕΙ. ΑΛΕΞΗΣ.

8.500 ΩΡΕΣ ΚΑΤΑΔΥΣΗΣ

Μπορείς να χωρέσεις 8.500 ώρες

κατάδυσης σε ένα ιστολόγιο;

Να μια πρόκληση για μένα.

http://www.coinsmania.gr/cms/viewtopic.php?f=104&t=6445

http://ydronaftes.gr/el/Δραστηριότητες/Τμήμα_καταδυτικής_επιμόρφωσης/Ξεφυλλίζοντας_την_ιστορία_της_Ελληνικής_κατάδυσης:_Αλέξης_Παπαδόπουλος_-_19022012

ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Εργάστηκε επαγγελματικά με την υποβρύχια έρευνα, φωτογραφία και φιλμ για πάνω από 45 χρόνια. Οι 8.500 ώρες που έχει σε υποβρύχια εμπειρία με κινηματογράφηση και φωτογράφηση του βυθού, εγγυώνται την ποιότητα και την ακρίβεια για το αποτέλεσμα της δουλειάς του. Έχει καταδυθεί όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές περιοχές της Μεσογείου, στην Καραϊβική και στην Ερυθρά Θάλασσα. Μέχρι σήμερα έχει ολοκληρώσει αρκετές παραγωγές για την ελληνική τηλεόραση. Πολλά υποβρύχια ντοκιμαντέρ και χιλιάδες υποβρύχιες φωτογραφίες. Τον έχουν εμπιστευτεί, πολλές φορές για γυρίσματα με υποβρύχιες σκηνές σε διάφορες ταινίες για τον κινηματογράφο και έχει συνεργαστεί με την Βρετανική, Σουηδική, Ολλανδική, Αραβική τηλεόραση καθώς επίσης και για παραγωγές της Αυστρίας, της Κύπρου και της Ελβετίας. Ο Αλέξης έχει πετύχει πολλές ανακαλύψεις αρχαίων ναυαγίων και γεωλογικών φαινομένων. Μεταξύ αυτών η ανακάλυψη των ναυαγίων της ναυμαχίας του Ναυαρίνου (1827 μ.Χ.) στην Πύλο έχει ξεχωριστή σημασία. Το αριστούργημα του έργου του είναι η μελέτη του για τη μόλυνση του Σαρωνικού Κόλπου και η μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας του μέχρι σήμερα είναι η ανακάλυψη της χαμένης Ατλαντίδος, της αρχαίας πόλης Ελίκης στον Κορινθιακό Κόλπο.

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ 50 ΧΡΟΝΩΝ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ

19-2-2012 10 π.μ.

http://ydronaftes.gr/el/Δραστηριότητες/Τμήμα_καταδυτικής_επιμόρφωσης/Ξεφυλλίζοντας_την_ιστορία_της_Ελληνικής_κατάδυσης:_Αλέξης_Παπαδόπουλος_-_19022012

Παρόλο που βιώνουμε δύσκολες εποχές, βλέπουμε πως εκεί που εμφανίζεται η ιδιωτική πρωτοβουλία από ανθρώπους με ευαισθησίες και ψυχικά αποθέματα το αποτέλεσμα είναι θετικό και αισιόδοξο.

Η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε από την Μη Κυβερνητική Οργάνωση ΥΔΡΟΝΑΥΤΕΣ συγκίνησε όχι μόνο όλους τους θεατές αλλά και το τιμώμενο πρόσωπο που κλείνει 50 χρόνια υποβρύχιας δραστηριότητας.

"Θα κάνουμε όλοι μαζί μια κατάδυση ξεχωριστή. Μια κατάδυση μέσα στο χρόνο". Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε ο Αλέξης Παπαδόπουλος την ομιλία του.

"Η θάλασσα ήταν πολύ κοντά στην Νέα Σμύρνη όπου και μεγάλωσα", είπε. "Όλα τα παιδιά της γειτονιάς περνούσαμε από τον Βουρλοπόταμο (αργότερα ονομάστηκε Αμφιθέα) και φτάναμε στο Καλαμάκι, στη Πικροδάφνη, στο Έδεμ. Όλες οι παραλίες ήταν τότε πεντακάθαρες και ο Σαρωνικός ήταν ο μεγαλύτερος σφυριδότοπος της Μεσογείου".

Μια ζωή αφιερωμένη στην τέχνη της υποβρύχιας φωτοκινηματογράφησης. Ένα όνομα που βγήκε από τα ελληνικά σύνορα και διακρίθηκε για το έργο του σε διεθνή επίπεδα.

Ακολούθησε ένα δίωρο με την διαδρομή του Αλέξη Παπαδόπουλου μέσα στο χρόνο με την προβολή φωτογραφιών από το αρχείο του καθώς και με αποσπάσματα από τις ταινίες του.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την απονομή τιμητικών διακρίσεων. Με ομόφωνη απόφαση το ΔΣ των Υδροναυτών, ανακήρυξε επίτιμα μέλη της οργάνωσης, τον Κο Αλέξη Παπαδόπουλο και την Χριστίνα Παπαδοπούλου.

Την διάκριση του Αλέξη Παπαδόπουλου, παρέδωσε ο νεαρότερος αυτοδύτης της οργάνωσης ΥΔΡΟΝΑΥΤΩΝ, ο δεκαεξάχρονος Αλέξανδρος Λεονταρίτης και την διάκριση στην Χριστίνα Παπαδοπούλου έδωσε η νεαρή αυτοδύτρια της οργάνωσης, η δεκαεξάχρονη Αφροδίτη Μουστρούφη.

Ο πρόεδρος του Δ.Σ. Παναγιώτης Τασιαδάμης απονέμει τιμητική πλακέτα στον Αλέξη Παπαδόπουλο. Τιμώμενοι και απονέμων ζουν μια πολύ συγκινητική στιγμή.

Θεατές όλων των ηλικιών έδωσαν πολλά και ζεστά χειροκροτήματα.

Φίλοι και αυτοδύτες που μας τίμησαν με την παρουσία τους. Οι κύριοι Δημήτρης Γεωργίου, Στέλιος Γεωργίου και Βασίλης Γεωργίου συγχαίρουν τον Αλέξη που νίκησε ακόμα και τον χρόνο.