Ο Αλέξης Παπαδόπουλος δήλωσε: «Το όλο θέμα, μού θύμισε το μύθο της χαμένης Ατλαντίδας, αλλά το γεγονός ότι 19 άνθρωποι πριν από εμένα, είχαν κατά περιόδους προσπαθήσει να βρουν την Ελίκη με οδήγησε να πιστεύω ότι η Ελίκη βυθίστηκε αλλά δεν χάθηκε. Ως εκ τούτου για μένα, ως δύτης-ερευνητής γιατί αυτό είμαι, δεν είμαι αρχαιολόγος, είχα εκπαιδευτεί στο να παρατηρώ το βυθό της θάλασσας και να εντοπίζω μορφολογικές ιδιαιτερότητες. Αυτό ήταν το μόνο μου όπλο. Όταν είδα την εικόνα του νομίσματος (Staatliches Μουσείο, Βερολίνου) σε ένα περιοδικό, που είναι η μοναδική χειροπιαστή απόδειξη ύπαρξης της βυθισμένης πολιτείας, είχα ήδη μελετήσει ότι είχε γραφτεί για την αρχαία Ελίκη.
Η αρχή της ανακάλυψης συνέβη στις αρχές του Σεπτεμβρίου του 1979. Το 1982 είχα ολοκληρώσει το ντοκιμαντέρ. Είμαι ο μόνος που έχει συγκεντρώσει αποδεικτικά στοιχεία, γεγονός που αποδεικνύει την ύπαρξη της Ελίκης. Η αγάπη μου για ότι έκανα, το πείσμα μου και, ενδεχομένως, η ‘’Θεά’’ της καλής μου τύχης με οδήγησε σε μια πέτρα.
Μια λαξευμένη πέτρα. Ήταν η πρώτη ένδειξη ότι ήμουν κοντά στο στόχο μου. Ο βυθός ήταν ασυνήθιστα, κοίλος. Μία κάθετη επιφάνεια περίπου 2 μέτρα είχε φόρμα και αρμονία. Ένιωσα ότι είχε φτιαχτεί από ανθρώπινο χέρι. Μετά τον καθαρισμό του με το μαχαίρι παρατήρησα ακόμη και τις αποστάσεις στους αρμούς.
Ήταν μέρος του τοίχου που κατασκευάζονταν από μεγάλες ορθογώνιες πέτρες λαξευτές χωρίς κονίαμα μεταξύ των αρμών. Με την κάμερα μου κατέγραψα κομμάτια από τοίχους, πεσμένες στέγες, δρόμους, κεραμίδια. Στην περιοχή γύρω υπήρχαν διάσπαρτα κεραμίδια κορινθιακού ρυθμού, όπως βεβαιώνουν οι αρχαιολόγοι.
Τα κτίσματα και οι πεσμένες οροφές αποκλείουν τη πιθανότητα να έχουμε ένα ναυάγιο που μετέφερε κεραμικά. Τα ερείπια των τειχών και τα κεραμίδια βεβαιώνουν τα ίχνη της χαμένης πόλης.
Από την εποχή του Όμηρου, λάτρευαν τον Θεό της θάλασσας, υπήρχε και ναός αφιερωμένος στον Ελικώνειο Ποσειδώνα. Ο Παυσανίας αναφέρει πως στο ναό υπήρχε το άγαλμα του Ποσειδώνα και είχε υπερφυσικές διαστάσεις. Επιπλέον, ο ιστορικός Στράβων, βασισμένος στον Ερατοσθένη, ο οποίος επισκέφτηκε την περιοχή ένα αιώνα μετά την καταστροφή, αναφέρει ότι στη θάλασσα υπήρχε το άγαλμα του Ποσειδώνα και συχνά σκάλωναν και καταστρέφονταν τα δίχτυα των ψαράδων σε αυτό. Δίχτυα ψαράδων στη ξηρά, δεν έχουν καμία δουλειά! Η Ελίκη βυθίστηκε, δεν θάφτηκε κάτω από χώμα.
Δεν μπορώ να μεταφέρω την ένταση των συναισθημάτων που ένιωσα όταν μετά από επίμονη έρευνα άγγιξα μια τεράστια γκρίζα μάζα στο βυθό της θάλασσας. Ήταν μια μεγάλη βάση 7μ x 7μ και 4μ ύψος και με μικρότερη βάση 5μ x 5μ και 0,80μ ύψος από πάνω. Οι διαστάσεις ενός τόσο μεγάλου βάθρου αποδεικνύουν πως αυτή η βάση δεχόταν επάνω της ένα πολύ μεγάλο άγαλμα. Είναι σε όλους γνωστό πως από αρχαιοτάτων χρόνων τοποθετούσαν τα αγάλματα πάνω σε βάση. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος αρχαιολόγος για να αντιληφθεί κάτι τόσο φανερό. Είμαι πεπεισμένος ότι αυτό είναι το βάθρο του Ελικώνειου Ποσειδώνα. Ο θρόνος του θεού της θάλασσας είναι ακόμα εκεί μετά από 2.500 χρόνια ».
-> ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΤΟΞΟ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ NA
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ακολούθησα τα κείμενα του Παυσανία, που δίνουν όλες τις λεπτομέρειες για την εξαφάνιση της Ελίκης. Ο Παυσανίας περιγράφει τον καταστροφικό σεισμό, το τεράστιο κύμα που κατάπιε όλη την πόλη και τη θάλασσα που σκέπασε ότι απέμεινε. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι, εκτός από τον ισχυρό σεισμό που ισοπέδωσε την πόλη, το κύμα τσουνάμι που ακολούθησε, ολοκλήρωσε την καταστροφή. Δεν περίμενα λοιπόν, να ανακαλύψω ένα τοπίο όπως θα ήταν σε μια ταινία του Χόλυγουντ δηλαδή μια άθικτη και ανέγγιχτη πόλη με ολόκληρους ναούς διακοσμημένους με μαρμάρινες κολώνες και σπίτια ατόφια δύο χιλιάδων χρόνων πριν. Αυτό που περίμενα να δω ήταν τα ερείπια μιας πόλης μετά από ένα ισχυρό σεισμό. Ο Παυσανίας επίσης γράφει ότι τα ερείπια της πόλης ήταν ακόμα ορατά κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας όταν επισκέφτηκε την περιοχή 5 αιώνες μετά τον σεισμό (Αχαϊκά). Τα μάτια μου σάρωναν τον βυθό αναζητώντας για ορισμένα γεωμετρικά σχήματα, σε ευθεία γραμμή ή άλλα αποδεικτικά στοιχεία που θα είχαν διαβρωθεί με την πάροδο του χρόνου.
Η αρχή της ανακάλυψης συνέβη στις αρχές του Σεπτεμβρίου του 1979. Το 1982 είχα ολοκληρώσει το ντοκιμαντέρ. Είμαι ο μόνος που έχει συγκεντρώσει αποδεικτικά στοιχεία, γεγονός που αποδεικνύει την ύπαρξη της Ελίκης. Η αγάπη μου για ότι έκανα, το πείσμα μου και, ενδεχομένως, η ‘’Θεά’’ της καλής μου τύχης με οδήγησε σε μια πέτρα.
Μια λαξευμένη πέτρα. Ήταν η πρώτη ένδειξη ότι ήμουν κοντά στο στόχο μου. Ο βυθός ήταν ασυνήθιστα, κοίλος. Μία κάθετη επιφάνεια περίπου 2 μέτρα είχε φόρμα και αρμονία. Ένιωσα ότι είχε φτιαχτεί από ανθρώπινο χέρι. Μετά τον καθαρισμό του με το μαχαίρι παρατήρησα ακόμη και τις αποστάσεις στους αρμούς.
Ήταν μέρος του τοίχου που κατασκευάζονταν από μεγάλες ορθογώνιες πέτρες λαξευτές χωρίς κονίαμα μεταξύ των αρμών. Με την κάμερα μου κατέγραψα κομμάτια από τοίχους, πεσμένες στέγες, δρόμους, κεραμίδια. Στην περιοχή γύρω υπήρχαν διάσπαρτα κεραμίδια κορινθιακού ρυθμού, όπως βεβαιώνουν οι αρχαιολόγοι.
Τα κτίσματα και οι πεσμένες οροφές αποκλείουν τη πιθανότητα να έχουμε ένα ναυάγιο που μετέφερε κεραμικά. Τα ερείπια των τειχών και τα κεραμίδια βεβαιώνουν τα ίχνη της χαμένης πόλης.
Από την εποχή του Όμηρου, λάτρευαν τον Θεό της θάλασσας, υπήρχε και ναός αφιερωμένος στον Ελικώνειο Ποσειδώνα. Ο Παυσανίας αναφέρει πως στο ναό υπήρχε το άγαλμα του Ποσειδώνα και είχε υπερφυσικές διαστάσεις. Επιπλέον, ο ιστορικός Στράβων, βασισμένος στον Ερατοσθένη, ο οποίος επισκέφτηκε την περιοχή ένα αιώνα μετά την καταστροφή, αναφέρει ότι στη θάλασσα υπήρχε το άγαλμα του Ποσειδώνα και συχνά σκάλωναν και καταστρέφονταν τα δίχτυα των ψαράδων σε αυτό. Δίχτυα ψαράδων στη ξηρά, δεν έχουν καμία δουλειά! Η Ελίκη βυθίστηκε, δεν θάφτηκε κάτω από χώμα.
Δεν μπορώ να μεταφέρω την ένταση των συναισθημάτων που ένιωσα όταν μετά από επίμονη έρευνα άγγιξα μια τεράστια γκρίζα μάζα στο βυθό της θάλασσας. Ήταν μια μεγάλη βάση 7μ x 7μ και 4μ ύψος και με μικρότερη βάση 5μ x 5μ και 0,80μ ύψος από πάνω. Οι διαστάσεις ενός τόσο μεγάλου βάθρου αποδεικνύουν πως αυτή η βάση δεχόταν επάνω της ένα πολύ μεγάλο άγαλμα. Είναι σε όλους γνωστό πως από αρχαιοτάτων χρόνων τοποθετούσαν τα αγάλματα πάνω σε βάση. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος αρχαιολόγος για να αντιληφθεί κάτι τόσο φανερό. Είμαι πεπεισμένος ότι αυτό είναι το βάθρο του Ελικώνειου Ποσειδώνα. Ο θρόνος του θεού της θάλασσας είναι ακόμα εκεί μετά από 2.500 χρόνια ».
-> ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΤΟΞΟ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ NA
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου